Mülakatzede’nin Güncesi - 1

Şu iş arama meselesi heyecanlı olacağa benziyor…

Her gün bir başvurumdan cevap geliyor, sonunda hayal ettiğim işe girmeme az kaldı. Hissediyorum.

Bugün bir müşavirlik firmasına gideceğim. Görüşmem saat 14:00’da ve kurumsal bir firma olması beni umutlandırıyor.

…saat 13:45

Süper zamanından evvel geldim. Başka kimsede yok. Kasmama gerek yok sanırım.

…saat 14:00

Sanırım bu şirkette de bekletme politikası var. Sınanıyorum Allah’ım. Neyse rahat olmak da fayda var.

…saat 14:30

Bekleme politikası değil galiba, dur güvenlik görevlisine sorayım.

-Pardon, X Bey ile görüşmem saat 14:00’da idi…?

-Henüz gelmedi, bir saniye arayayım kendisini. Haftasonları çalışmıyoruz aslında, iş görüşmeleri nedeniyle gelecekti. Sanırım gelmek üzeredir….Trafiğe takılmış hanımefendi, beklerken çay alır mısınız?

…saat 15:00

Bu gelen dördüncü kişi, başka görüşmeler de var demek. Görüşme yapacak olan insan daha erken gelmez mi? Bu nasıl bir İNSAN KAYNAKLARI çalışanı. Böyle şirket mi temsil edilir. Kurumsalmış! ! !

…15:30

Çok şükür geldi sonunda. Neyse ilk gelen bendim, bekletmez hemen alır da bende daha geç kalmadan giderim….

Yok artık, olamaz bu kadarı! İlk gelen olarak son mülakatçı ben mi oldum? Bu ne saygısızlık ya! Allah’ım sabrım deneniyor, yardım et bana. Berbat geçecek bu mülakat.

…16:45

Sonunda…

…Pessssss artık!!!!

Hem mülakatta belirttiğin zamana uyma, geç kal. Hem ilk saati verdiğin adayı en son mülakata al hem de utanmadan aba altından sopa gösterip eleştir! Bu kadar olur ya! Bir mülakat ancak bu kadar berbat geçebilir.

Bir “MÜLAKATZEDE” hikayesi okudunuz. Ben bir İnsan Kaynakları Profesyoneli adayıyım ve aldığım ilk eğitimden hatta insan oluşumdan ötürü kimseyi bekletmeyi sevmem. Bir de düşünün ki siz bir şirketi temsil ederken adaylara karşı böyle davranıyorsunuz. İşin ehli olmak elbette ki çok önemlidir ancak İNSAN olmak ve İNSANA SAYGI DUYMAK her şeyde ilk düşünülesi konu bana göre. Buna benzer bir hikayeniz varsa adayın ruh hali size yabancı gelmiyordur sanırım…