“ZOR ŞARTLAR”

Hepimiz biliyoruz ki çalışmak bazen olduğundan daha zor hale gelebiliyor bazılarımız için. Hatta kimisi statüsü iyi bile olsa zor şartlar altında çalıştığını iddia edebilir. Peki hiç sizden konum olarak daha alt bir mevkide çalışanın “zor şartlar” tanımının ne olduğunuz düşündünüz mü?

Genellikle alt kademe çalışanların ünvanları şöyledir: Temizlikçi, Çayçı, Ofisboy, Sekreter, Santral Görevlisi, Kapıcı, Asistan, Güvenlik, Danışma…vs. Yazının hazırlanması sırasında aklıma gelen ünvanları sizlerle paylaşıyorum. Ancak daha üst kademede çalıştığı halde kendisinden daha yüksek mevkide olanlara karşı sorumlu olan çalışanlarda bu gruba girebilir. Onlar için “ara kademede” sıfatını kullanacağım çünkü kendi ASTları ile üstleri arasında kalmaktalar.Varlığı inkar edilemeyen ancak görülmeyen ve konuşulmayan bir konudur bu. Birbirlerine kızamayan yöneticiler çareyi astlarına haykırmakta bulur. Diyelim ki sözleşmede yöneticilerden birinin imzası eksik ve aynı anda aynı toplantı odasında bulunuyorlar. Asla biri diğerine neden imzalamadığını sormaz. Ancak yardımcılarına neden imzalatmadıklarını sorup üstüne bir postada köpürürler.

Benim en çok merak ettiğim konulardan biridir; Neden bizim için değerli olan çalışanımıza yönetici olduğumuzda bağırmamız bu kadar anlayışla karşılanması gereken bir olay olarak lanse edilir. Yönetici olmak ya da üst kademelerde olmak insanın insana saygısızlık etmesini nasıl mümkün kılar. Neden kişinin statüsüne bakarak davranılır.

Hepimizin önce insan olduğu ve çalışma hayatı da dahil her anda İNSAN’ın en önemli varlık olduğu unutulmamalıdır.